Dit is een hommage van de wijnboer aan z’n grootvader, Elie Tramier, die ‘m leerde wijn te maken. En ook verder een eerbetoon, want hij hielp in de Tweede Wereldoorlog veel Joden aan een schuilplaats.

Dit is dan ook een koosjere wijn. We hebben ons eens laten uitleggen dat zo’n wijn pas koosjer blijft zolang hij in handen is van oppassende orthodoxe Joden, maar vrees niet: in een iets andere betekenis van het woord is deze wijn ook helemaal koosjer.

Een visan, een côtes du rhône die net als châteauneuf-du-pape trots de naam van het naburige dorp op het etiket mag vermelden, en hij heeft ook de grandeur van een pape. Vol rijp kersenfruit van druif grenache, fijn wat peper van de syrah, plus een fikse dosis Zuid-Franse zonnigheied en bonhommie.

Waarom smaakt niet alle rhône zo? Om ons te doen beseffen dat we niet voor ons plezier in dit aardse tranendal bivakkeren? Of om ons des te meer laten genieten van rhônes zoals deze? Ter overpeinzing schenken we nog maar eens in.