Ferrari’s. Meestal aan de kostbare kant. Deze heb je echter voor de prijs van een valse sleutelhanger. Maar is toch puur, eerlijk en oprecht. Zonder herbiciden, pesticiden en ander levensbedreigende zaken die van wijngaarden killing fields maken.

Heb ’m eerder van voorgaande oogstjaren al geproefd. Thans uit het klassieke, elegante 2020. Het bitterzure, het donkere fruit, de lekkere, stevige tannines en het kloeke sap. Kordate rosso die niet van 0 tot 100 optrekt in 4,1 seconden, maar het rustig aan doet bij een eenvoudige pasta met tomatensaus. Slow barbera. 

Opvallend in het algemeen: de alcoholpercentages in het hoge noorden kruipen maar omhoog. Kijken we slechts een paar jaar terug dan was 13,5 max. 14 procent eerder regel dan uitzondering. Climate change?