Her en der in de Provence worden wijngaarden opgekocht door lieden met veel te veel geld, moe van het ronddobberen op hun honderdmeterjacht in de Middellandse Zee, uitgeput na weer een bezoek aan de casino’s van Monaco, en die nu maar rosé gaan maken, in de hoop dat dat helpt tegen de verveling. 

En omdat ze nog nooit een wijn zijn tegengekomen van onder de honderd euro, prijzen ze hun prestigieuze rosé navenant. 

Wees er niet jaloers op, verlang er niet naar. Koop voor hetzelfde geld een dozijn flessen van deze rosé, en wees wél gelukkig. Dit is rosé die echt naar Zuid-Frankrijk smaakt. Niet oververfijnd, geen spoor al te beschaafd eikenhout. 

Rijp kersenfruit van de grenache, pit en peper van syrah, stoere knoestigheid van druif mourvèdre, waar ook de terecht vermaarde rosé’s van van Bandol worden gemaakt. Zonnig en kruidig van geur, vol en fruitig van smaak, warm en welwillend van afdronk. En ondanks al die zuidelijke weelde en liefde, fijn en fris. Puur en zuiver, eerlijk en oprecht. Rosé zonder aanstellerij, rosé met karakter.