Al veel plichtmatige grillo geproefd. Oppervlakkige types. De diepgang van een regenplas op een strak trottoir. Maar ziehier een grillo met vullling. Van een familie die thuis is op het eiland. Afkomstig uit Marsala, de stad waaraan de beroemdste wijn van het eiland zijn naam dankt. De animo daarvoor is echter nogal opgedroogd. IJverige sommeliers willen nog wel eens een nipje schenken in een wijnarrangement om een chocoladedessert of een notentaartje te laten vergezellen. Maar dat is 't dan.
Marsaladruif grillo kreeg omscholingscursus. Naar droog en hedendaags. Deze is cum laude geslaagd. Dankzij niet te rijpe suikermeloen, rozemarijn op abrikoos, het bittertje van sinaasappelschil, een schaduwtje roze peper en wat in de zon luierende limoen. Proef ook hun bijzondere witte zibibbo en de rode nero d'avola.