Sauvignon is een nogal aanwezige druif. Prettig voor de beginnende wijnliefhebber, die ‘m al snel blind kan herkennen en zich zo een hele Piet voelt, maar menig wijnboer zit er maar mee: die wil wat eigens aan z’n sauvignon meegeven, maar hoe?

Vaak gaat dat mis, probeert de wijnboer luxesauvignon te maken, met een overdosis hout en alcohol. 

Op Château d’Avrillé zijn ze wijzer: ze laten de sauvignon met rust, laten ‘m voor zichzelf spreken. en kijk, zo krijg je sauvignon die overduidelijk zichzelf is, fris geurend naar een lentemorgen, naar druiven en dauw, naar versgemaaid gazon, maar ook overduidelijk van de oevers van de Loire komt, want onder al die lentefrisheid proef je de wijngaard, de bodem, het terroir: kalk en krijt.

Niet veel, maar genoeg voor wat diepgang en eigenheid.