Je hebt Chianti en Chianti. De aardse, krachtige serieuze, vaak stoere wijnen uit het classico gebied aan de ene kant en de magere grootgrutterwijnen van amper 5 euro aan de andere. Mandflessen hebben we het maar even niet over. Gelukkig zijn er ook wijnen zoals Falzari's Selengaia. Compleet pretentieloos, mega interessant. Zacht, zwoel, gul en fijn rijp rode kersen- en pruimenfruit van de zonovergoten sangiovese die vrolijk speelt met de bessige cabernet en merlot. Geen gedoe, geen supertoscaan of moeilijke intellectueel. De bordeauxbroertjes cab en merlot staan hier al jaren op hun gemak hun werk te doen naast de oorspronkelijke sangiovese. Een gul, zacht glas wijn dat naast het warme fruit ook opwekkende frisheid heeft. Omarmend vol zelfvertrouwen wordt menig duurdere wannabe-chianti overtroffen en veel belangrijker: vol drinkplezier.