Zelfde dienstmededelingen als bij de rode van deze producent. Veelbelovend dus. En ook deze witte versie stelt niet teleur. Terwijl garnacha blanca (aan de andere kant van de Pyreneeën in Frankrijk grenache blanc) toch ogenschijnlijk een wat saaie druif ismet te weinig zuren om er iets fatsoenlijks mee te doen als solist. 

Maar dankzij de belofte van garage wine, single estate, dry-farmed en hand-harvested kunnen er soms kleine wondertjes verricht worden. Dan krijgt het sap dikte, structuur en volume. Er is tutti frutti en ander gedroogd geel fruit. Bitters en zonnige specerij. En dankzij lagering op botijo's, de Spaanse kijk op de amfora, krijgt een en ander nog een extra dimensie. 

Volgens het achteretiket drinken de wijnmakers van de bodega om hun dorst te lessen. Dat klinkt als slok-slik-weg maar daar is deze blanco toch echt te inhoudelijk en te nadrukkelijk voor. Rustig bij gaan zitten, kalm van genieten bij een witte bonenschotel met varkensvlees en serranoham. Nee, lichtvoetig is dat niet maar die wijn evenmin.