La Dame de Onze Heures, vrouwtje van de klok: elf uur. Prima natuurlijk. Maar zit de 5 er ook al in? 

Ja? Dan gaan we aan de muscadet. Deze van Michel Delhommeau. Die is precies zoals we die graag ervaren. Met de hand geplukte druiven, autochtone gisten, lagering op beton. Kraakstrakke, een knerpende oostenwind huisvestende witte. Gedroogde goudrenet, strandwandeling in de winter, geknisper onder je zolen van de aangespoelde scheermesjes in het zand, zoute citroen, oesters in de aanslag, rillingen langs je ruggengraat. Van puur plezier.