Heel simpel, zou je zeggen: pinots blanc, gris en noir, die zijn familie van elkaar. Klopt zowaar. Pinot noir is een druif die zich wel erg soepel aan z’n omgeving aanpast, en zo zijn er kameleontische kleurveranderingen ontstaan.

Waar het verwarrend wordt, is bij de chardonnay. Nog steeds kun je ouderwetse bourgogneboeren tegenkomen die de witte druif van Bourgogne pinot blanc noemen, of pinot-chardonnay, ook al leert de druivenliteratuur al minstens een eeuw dat chardonnay ‘per abuis ook wel pineau [sic] blanc wordt genoemd’.

Wij weten wel beter. Hoewel... Nadat druivenkenners jaren heb- ben verteld dat chardonnay en pinot blanc weliswaar veel op elkaar leken, maar verschillend waren – ‘want zie je, de beharing van de steelaanzet is anders’ – bleek uit dna-onderzoek onlangs dat de familie pinot wel degelijk familie is van de chardonnay. Een club Amerikaanse en Franse wetenschappers heeft op de Californische wijnuniversiteit Davis ontdekt dat pinot (noir, gris en blanc) en gouais blanc de ouders zijn van diverse druivensoorten uit Noordoost-Frankrijk. Daar zijn de onbekende Romorantin bij en de zo goed als uitgestorven sacy, de aligoté, melon, gamay en: chardonnay!

Zo zie je maar: niet op hun neus gevallen, die oude wijnboeren. Want behalve dat ze in de wijngaard op elkaar lijken – op die beharing na – ruik en proef je de stamverwantschap tussen pinot blanc en chardonnay. Goed, van pinot blanc zul je nooit een Chablis kunnen maken, daar mist-ie het ras en de pit voor, maar een goede pinot blanc kan moeiteloos voor een zachte, vriendelijke chardonnay doorgaan. Het zit tenslotte in de familie.

Nicolaas Klei - Wijnwijs van A tot Z