Wijnschrijver Nicolaas Klei houdt van lekkere wijn. Wijnschrijver Harold Hamersma weet dat. Overigens is het omgekeerde ook het geval. Maar valt de wijn die Harold voor Nicolaas heeft uitgezocht eigenlijk wel bij hem in de smaak? En wat vindt hij op zijn beurt van de fles die Nicolaas aan hem heeft laten proeven? In Kleigoed & Hamerstuk kruisen zij de kurkentrekkers.
Domaine de la Grand’Cour, Lieu-dit “Champagne” Cuvée Vieilles Vignes 2019, Fleurie - Frankrijk
ZekVinos € 34,95
Niet te vertrouwen, die Hamersma. Zegt vrolijk dat hij weet dat ik zo van beaujolais houdt, splitst-ie me toch weer één van z’n vermaledijde champagnes in de maag. O nee, toch niet. Lieu-dit “Champagne” staat er. Plaatsnaam Champagne. Het is beaujolais van een wijngaard met een naam. Preciezer: een stukje wijngaard dat vanouds Champagne heet, in de cru Fleurie, in de appellation Beaujolais, in wijnland Frankrijk, Europa, Derde Planeet van de Zon, bij het binnenkomen van de Melkweg links aan houden.
Het moet toch niet gekker worden. Vroeger, lang geleden, toen ik net wijn lekker leerde vinden, heette beaujolais nog overzichtelijk nouveau of primeur, en kenners kibbelden over het verschil dat er niet was - en serveerden zo’n fles met een ceremonieel als was het bourgogne van de bovenste plank.
Ook overzichtelijk: alle beaujolais smaakte hetzelfde. Naar bananensnoepjes.
Terwijl echte beaujolais zoals deze, biologisch, puur natuur, niks weggehaald niks toegevoegd, smaakt naar druiven en de wijngaard waar hij vandaan komt, de wijngaard met oude stokken - cuvée vieilles vignes - zoals het praatgrage etiket ook nog meldt. Negentig jaar oude stokken met wortels die diep de bodem in gaan, en zo druif gamay hier voeden met net weer andere nuances dan in een wijngaard verderop. Nu nog even lekkere wijn er van maken.
En dat kunnen ze op Grand’Cour. Jean-Louis Dutraive maakt van z’n lieu-dit Champagne wijn die meer vrolijkheid biedt dan menig vermaarde prikwijn. Er is diepgang, er is complexiteit als in de beste bourgogne, maar vooral plezier. Dartel frambozenfruit. Ongeremde geuren van idyllisch boerenleven. De bongerd, wat blije biggetjes, herfstbladeren, najaarszon, en de geur van rozen, van die grote ouderwetse bijna bedwelmend geurende rozen. Plus maneschijn.
Nicolaas Klei
Weingut Peter Lauer, Riesling Fass 6 ‘Senior’ 2019, Saar - Duitsland
Winterberg Wijnen € 14,95
Zou Nicolaas mij deze riesling hebben gegeven, omdat er ‘Senior’ op het etiket staat? Eerlijk is eerlijk, de laatste tijd krijg ik regelmatig berichten van mijn pensioenbezeerder. Uw tijd nadert, lees ik dan. Ik negeer het gewoon. Zolang ik nog de kracht heb om zelf mijn flessen te ontkurken, ga ik niet bij de glasbakken neerzitten.
Also, Senior Saar. Klei kent mijn liefde voor Duitse riesling in het algemeen en die voor deze spontaan vergistte versie van de getalenteerde Peter Lauer in het bijzonder. Door er aan te ruiken maakt een gevoel van weemoed zich van mij meester. Zou het toch de leeftijd zijn? Ik betrap me zelf de laatste tijd ook dat mijn ogen wat vochtig worden als ik een baby zie. Kleinkinderwens. Nog even geduld.
In dit geval echter overspoelde de melancholie mij vanwege die karakteristieke, lichte kerosinezweem die ik oppikte. De geur van toen. Van een Boeing Dreamliner die zijn straalmotoren opstart. Op grote hoogte verder dromen. Businessclass, dat spreekt. Dag purser, schenk mij nog eens in. Nee, laat de champagne maar zitten. Deze riesling weer graag. Fasten your seatbelts, want dit is mooi. Delicaat zoetje, maar tevens fijn droog. Rijpe appel. Dito peer. Zweem exotisch. Karamelknabbeltje. Zacht suizende zuren. Elegant en met een enorme verfijning.
Maar ja, het virus houdt me aan de grond. Vliegen is er niet bij. Een wandeling naar de glasbak is alles wat rest. En kijk nou eens wie ik daar tegenkom. Dat lijkt nota bene Nicolaas Klei wel. Even kijken wat hij weggooit: een lege fles Fleurie. En bepaald niet de minste bovendien.
Harold Hamersma