Nero d’avola. Hebben we wel eens vaker voorbij zien komen. Zonovergoten rood her en der uit het diepe zuiden van Italië. Donker fruit, kruiden, specerijen. Met in de betere gevallen een zweem ristretto, een vleug dure bonbon.
En, zoals hier, naast al die zonnige rijkdom ook wat frisheid. Een briesje koelte. Dat doet zo’n wijn goed.